Το Γκλύξμπουργκ και η αλήθεια!

Please find below, after the Greek article, the translation in english!

Στον απόηχο της Χρυσής Επετείου των γάμων του βασιλιά Κωνσταντίνου και της βασίλισσας Άννας-Μαρίας, διαβάζοντας δεκάδες άρθρα και αφιερώματα για το γεγονός αυτό, το δείπνο στο Μουσείο Ακροπόλεως, την Τελετή στο Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών και την δεξίωση στο Ν.Ο.Ε., αναφέρουν τον βασιλιά Κωνσταντίνο ως κ. Γκλύξμπουργκ.
Η τακτική αυτή, της σαχλαμάρας, που συνεχίζεται για δεκαετίες τώρα, εδράζεται άλλοτε στην ποταπή κακοπιστία και άλλοτε στην ολοκληρωτική άγνοια των ιστορικών στοιχείων και δεδομένων, σε συνδυασμό με ένα χαμηλότατου επιπέδου εμπαθή φανατισμό.
Ας το πάρουμε το θέμα από την αρχή…
Κανένα μέλος της βασιλικής δυναστείας της Δανίας δεν είχε ποτέ επίθετο και, φυσικά, το Γκλύξμπουργκ είναι αποκύημα κακοήθειας και κακοποίησης της αλήθειας.
Όταν ο βασιλιάς Γεώργιος Α΄ έφτασε στην Ελλάδα το 1863, έφερε τον τίτλο του πατέρα του, πρίγκιπας του Σλέσβιχ – Χολστέιν, Σόνεμπουργκ, Γκλύξμπουργκ. Επρόκειτο για δουκάτα τα οποία άνηκαν στην οικογένεια του. Όταν όμως ο πατέρας του ανήλθε στο θρόνο της Δανίας, το μοναδικό του όνομα ήταν Χριστιανός, βασιλεύς της Δανίας. Του υιού του δε, Γεώργιος Α, βασιλεύς των Ελλήνων και πρίγκιπας της Δανίας. Έκτοτε, τα δουκάτα αυτά προσαρτήθηκαν από την Πρωσία, και ανήκουν σήμερα στην Γερμανία.

Tο Ψήφισμα ΚΕ” (18-03-1863) της Εθνικής Συνέλευσης ανέφερε ότι: «Αναγορεύεται παμψηφεί ο πρίγκηψ της Δανίας Χριστιανός-Γουλιέλμος-Φερδινάνδος-Αδόλφος-Γεώργιος, δευτερότοκος υιός του πρίγκηπος Χριστιανού, Συνταγματικός Βασιλεύς των Ελλήνων υπό το όνομα Γεώργιος Α’».
Πουθενά και ποτέ δεν είχε γίνει χρήση του Γκλύξμπουργκ, όπως βλέπουμε και στο το ψήφισμα.

Ένα υπέροχο κάστρο…
Το Γκλύξμπουργκ είναι τοπωνύμιο. Πρόκειται για κωμόπολη του νομού Σλέσβιγκ της Πρωσίας, όπου είχε οικοδομηθεί (1582-87) ανάκτορο, το οποίο έχει μέχρι και σήμερα το όνομα Γκλύξμπουργκ, στο οποίο διέμεναν οι δούκες που ο τίτλος τους περιλάμβανε – όπως συμβαίνει πάντοτε – και το όνομα της περιοχής για να ξεχωρίζουν από τους ομότιτλους τους.
Η λέξη Γκλύξμπουργκ είναι Γερμανική, σύνθετη από το GLUCK (τυχερός, ευτυχισμένος) και το BURG (κάστρο, πύργος).

Οι βασιλείς της Δανίας ουδέποτε είχαν επίθετο, και τα αρμόδια υπουργεία δικαιοσύνης και εσωτερικών του βασιλείου της Δανίας, με απόφαση τους, έχουν πάρει σαφή θέση επί του θέματος: «»…από το βασιλιά Christian IX και εφεξής κανείς Δανός βασιλιάς ή μέλος της δανικής βασιλικής οικογένειας δεν φέρει ή έφερε το όνομα Γκλύξμπουργκ ή οποιοδήποτε άλλο επώνυμο»…»
Παρατίθεται παρακάτω με ημερομηνία 12 Ιουλίου 1983, από το γραφείο της βασίλισσας της Δανίας, η επιστολή αναφορικά με το Γκλύξμπουργκ όπου σημειώνετε και η απαντητική επιστολή του δανού πρωθυπουργού την 1η Ιουλίου 1983 που είχε επιδοθεί και στο γραφείο του τότε έλληνα πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου.
Αποδεικνύεται περίτρανα με τον πιο επίσημο τρόπο, από την παρακάτω επιστολή, η αυθαιρεσία της χρήσης του Γκλύξμπουργκ ως επίθετο για την ελληνική βασιλική οικογένεια.


Επίσης, το Συμβούλιο της Επικρατείας, στην απόφαση 4575/1996, αποφάνθηκε μεταξύ των άλλων ότι ο βασιλιάς Κωνσταντίνος αναγνωρίζεται ως “Κωνσταντίνος, πρώην βασιλιάς των Ελλήνων”.

Το Συμβούλιο της Επικρατείας
Συνεδρίαση της Ολομέλειας
Απόφαση: 4575/1996

«Ο αιτών, τέως βασιλιάς των Ελλήνων, έκπτωτος ήδη, σύμφωνα με το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της 8ης Δεκεμβρίου 1974, στερείται επωνύμου λόγω των ιστορικών περιστάσεων και ειδικότερα γιατί οι βασιλιάδες των Ελλήνων δεν είχαν επώνυμο (βλ. συναφώς Ψήφισμα της Β” των Ελλήνων Συνέλευσης της 18.3.1863, σύμφωνα με το οποίο ο ιδρυτής της δυναστείας Χριστιανός, Γουλιέλμος, Φερδινάρδος, Αδόλφος, Γεώργιος, δευτερότοκος γιος του πρίγκιπα Χριστιανού της Δανίας, ανακηρύσσεται «Συνταγματικός βασιλεύς των Ελλήνων» με το όνομα Γεώργιος Α” Βασιλεύς των Ελλήνων, καθώς και το έγγραφο του Γραφείου του Πρωθυπουργού της Δανίας με ημερομηνία 1.7.1983, το οποίο πιστοποιεί ότι «από το βασιλιά Christian IX και εφεξής κανείς Δανός βασιλιάς ή μέλος της δανικής βασιλικής οικογένειας δεν φέρει ή έφερε το όνομα Γλίκσμπουργκ ή οποιοδήποτε άλλο επώνυμο»).
Υπό τις ανωτέρω περιστάσεις ο αιτών έχει δικαίωμα να τύχει δικαστικής προστασίας κατά το άρθρο 20 του Συντάγματος, απευθυνόμενος στο δικαστήριο με το κύριο όνομά του, αρκεί να προκύπτει κάθε φορά, από το περιεχόμενο του δικογράφου, η ταυτότητα του. Στην προκειμένη περίπτωση, ο αιτών, για να προσδιορίσει την ταυτότητα του, αναφέρει, στο δικόγραφο της κρινόμενης αίτησης, ότι η αίτηση αυτή ασκείται από τον Κωνσταντίνο, πρώην βασιλιά των Ελλήνων.
Η ονομασία αυτή, «πρώην βασιλιάς» αναφέρεται στο δικόγραφο όχι ως τίτλος ευγενείας, ο οποίος απαγορεύεται από το Σύνταγμα (άρθρο 4 παρ. 7), αλλά για να προσδιοριστεί η ταυτότητα του αιτούντος, ο οποίος στερείται, για τους λόγους που αναφέρθηκαν, επωνύμου.
Έχει, δηλαδή, την έννοια ότι ο αιτών είναι ο Κωνσταντίνος εκείνος που διατέλεσε βασιλιάς των Ελλήνων έως την έκπτωση του. Πρόκειται για αναφορά σε ένα ιστορικό γεγονός που, όπως και άλλα στοιχεία, μπορεί πράγματι να προσδιορίσει την ταυτότητα του πιο πάνω προσώπου, προκειμένου το πρόσωπο αυτό να τύχει δικαστικής προστασίας.
Υπό τις ανωτέρω λοιπόν περιστάσεις, και από την άποψη ειδικώς του άρθρου 20 του Συντάγματος, να ζητήσει δικαστική προστασία όταν προσβάλλεται δικαίωμα ή έννομο συμφέρον του.

Κείμενο και φωτογραφίες:   Ανδρέας Μέγκος

---

Glucksborg and the truth

Following the events of the Golden Anniversary of the wedding of King Constantine and Queen Anne-Marie that took place in Athens, Greece, and reading dozens of articles and tributes for this occasion, the dinner at the Acropolis Museum, the ceremony at the Metropolitan Cathedral of Athens and the reception at Greek Yacht Club., I realized that again, over and over,  king Constantine was referred  as  Mr. Glucksborg.
This tactic of nonsense that goes on for decades is sometimes based on mistrust and sometimes in total ignorance of historical data and information, coupled with a lowest level of passionate fanaticism.
Let’s see the issue from the beginning …
No member of the royal dynasty of Denmark ever had a surname, and of course, Glucksborg, is malignancy and abuse of truth.
When King George I arrived to Greece in 1863, he bore the title of his father, Prince of Schleswig – Holstein, Sonembourg, Glucksborg.  They were ducats which belonged to his family. But when his father ascended to the throne of Denmark, his name was Christian, king of Denmark. His son, George I, King of the Hellenes and  prince of Denmark. Since then, the duchies were annexed by Prussia, and are now in Germany.
The Resolution (18-03-1863) of the Greek National Assembly said that: “unanimously acclaimed as the prince of Denmark Christian-Wilhelm-Ferdinand-Adolph-George, second-born son of Prince Christian, Constitutional King of the Hellenes under the name George I .”
Nowhere and never had Glucksborg been used as surname, as we could also see in the resolution below.


A beautiful castle …
Glucksborg is a toponym. It is the county town of Schleswig Prussia, with a castle built (1582-1587) which has up to now the name Glucksborg, in which resided the dukes that their title included – as always – and the name of the region to stand out from other dukes.
The word Glucksborg  is German, as with the two words combined, GLUCK (fortunate, happy) and the BORG (castle tower).

The kings of Denmark never had a surname, and the ministries of justice and interior of the kingdom of Denmark, with their decision, have taken a clear position on the matter: «..from King Christian IX and onward no Danish king or other members of the Danish Royal Family have been bearing the name of “Glucksborg” or any other surname …»
Listed below, dated July 12, 1983, from the office of the Queen of Denmark, the letter regarding Glucksborg , indicating also the reply letter of the Danish Prime Minister on 1 July 1983 that had served in the office of the Greek Prime Minister Andreas Papandreou.
This shows in the most formal way, the arbitrary use of Glucksborg as a surname for the Greek royal family.


Also, the Greek State Council, with decision 4575/1996, held inter alia that King Constantine is recognized as «Constantine, former king of the Hellenes.»

The Greek Council of State
Plenary Session
Decision: 4575/1996

«The applicant, former king of the Hellenes, already deposed, according to the result of the referendum of December 8, 1974, deprived surname because of historical circumstances and in particular because the kings of the Hellenes had no surname (see. Connection resolution of B» Greek Assembly of 18.03.1863, according to which the founder of the dynasty, Christian, William, Ferdinand, Adolf, George, second son of Prince Christian of Denmark proclaimed «Constitutional King of the Hellenes» named George A. «King of the Hellenes, and document of the Office of the Prime Minister of Denmark, dated 1.7.1983, certifying that «from King Christian IX and onward no Danish king or other members of the Danish Royal Family have been bearing the name of “Glucksborg” or any other surname.»
Under these circumstances the applicant was entitled to judicial protection under Article 20 of the Constitution, addressing the court with the first name, is enough to show each time the content of the notice, the identity. In this case, the applicant, to determine the identity of the states, the application of the deemed application, the application shall be exercised by Constantine, former King of the Hellenes.
The name, «former king» refers to the application rather than as a title of nobility, which is prohibited by the Constitution (Article 4 par. 7), but to determine the identity of the applicant, which lacks, for the reasons stated, surname .
Meaning that the applicant is the person who served as Constantine king of the Hellenes to the deduction. This is a reference to a historical event, as well as other information, can indeed determine the identity of the person above, in order for the person to obtain justice.
Under these circumstances, therefore, and especially in terms of Article 20 of the Constitution, to seek judicial protection when challenged right or legitimate interest.

Article and photos:   Andreas Megos,http://www.royalchronicles.gr